13. Soort vindt soort
zaterdag 26 augustus, 2023
Weekend!
Moe maar voldaan zit ik achter onze computer. Een grote mok thee staat naast mijn toetsenbord, de ramen staan open, muziekje erbij… rust in huis. Het was een hele warme dag, dus dat briesje is nu meer dan welkom.
Vanmorgen ben ik op stap geweest met de kids naar Gherla. De scouting organiseert daar dit weekend allerlei activiteiten en op een kleine markt staat o.a. Adorján daar met onze koeken.
Na ons bezoek aan Gherla reden we meteen door naar het tankstation (jaa.. die zit dus niet in de buurt van Palatca, haha!) en startte onze geheime missie. Adorján is dinsdag jarig en tja.. deze man met zoveel talenten verdient het (jaarlijks) om extra in het zonnetje gezet te worden, al is het niet meteen hetgeen waar hij erg naar uitkijkt…
Geluk bij een ongeluk
Bijna twee weken geleden had ik even flinke pech. Toen ik bovenop de ladder stond omdat ik iets van zolder wilde pakken, gleed de ladder weg (waar ik nog op stond) en maakte ik zelf een flinke smak. Laat ik voorop stellen: ik heb ontzettend veel geluk gehad, daar zijn we heel blij mee. Toch ben ik er echt wel een paar dagen beroerd van geweest en heb ik een dag of 10 rustig aan gedaan om mezelf en m’n lichaam de tijd te geven op te knappen. Nou ik kan je zeggen.. moeilijk dat dat was! Ik ben dus echt geen stilzitter, met griep hobbel ik normaal gesproken nog door. Maar nu lukte dat dus even niet en zat er niets anders op dan flink rusten, wat ben ik mezelf vaak tegen gekomen zeg! Zelfs ik kan er dan even goed doorheen zitten.
Toch was het ook een keer “goed”. Het vele werken en de lange dagen met weinig ontspanning, putten ons soms ook uit. Nu hadden we (verplicht) meer tijd. Ik heb gelezen, ben eens gaan breien (niet superleuk, maar door mijn trage tempo gaat de tijd wel snel voorbij!), ik ben gaan schilderen en genoot van het spel dat de kinderen rondom me speelden.
Meer rust, meer tijd
Leermomenten.. die hebben we elke dag. Het is overigens niet mijn plan om telkens wanneer ik een leermoment nodig heb, van de ladder te glijden hoor! Ik blijf die bewuste zelfontwikkeling wel mooi vinden. Door jezelf meer tijd te geven, heb je uiteindelijk meer tijd om verder te komen in ontwikkeling van jezelf en in ons geval ook van onze ondernemingsplannen.
Sinds mijn val, hebben we dagelijks een moment dat we allemaal een boek pakken en lezen. Midden op de dag, maximaal een kwartiertje (Dan is de concentratie weg bij de kids, ze kunnen immers nog geen woorden lezen). Mooie momenten zijn het, die gaan we erin houden.
Vaak benoem ik dat onze kinderen beweeglijk zijn, energiek, geen rust kunnen vinden en altijd maar doorgaan, maar in werkelijkheid is dit niet meer dan een spiegelbeeld.. want zelf zijn we net zo. Ons doel? Meer momenten van rust en ontspanning, dan trekt die lijn zich vanzelf weer voort!
Soort vindt soort
Naast de ondernemingsplannen die zich steeds meer beginnen te vormen, ontstaat er ook langzaamaan een heel netwerk van kennissen om ons heen. Hoe beter je zelf voor ogen hebt wat je wilt, waar je naar toe wilt werken, hoe meer mensen je tegen komt die ergens die puzzel met jou compleet maken. Het gaat in ons geval over raakvlakken op het gebied van voedsel verbouwen, de huidige markt en producten die er verkocht worden, een toenemende vraag aan activiteiten in dorpen (voor mensen die de stad even willen ontvluchten).
We ontmoeten echter ook steeds vaker gelijken welke een voorstander zijn van ruilhandel. Vandaag nog, een kennis vroeg of wij nog pruimenjam zouden maken (speciaal recept uiteraard), hij heeft serieuze interesse. Aan ons de keuze: jam voor geld of in plaats daarvan een keer met de kinderen een paardrijles volgen bij hem in de manege. Geweldig toch?
Een andere man die Adorján ontmoette, blijkt in de wintermaanden vrijwel wekelijks bij ons in de buurt hier in het bos te zijn. Hij oogst daslook en weet alles over eetbare paddenstoelen (iets waarvan we in NL leren dat het vooral heel eng is, hier zijn heel veel eetbare paddenstoelen te vinden en er zijn gelukkig ook veel ervaren mensen die graag met je mee gaan om ze samen te oogsten). Telefoonnummers zijn uitgewisseld met deze man, zo hebben we in de herfst en winter ook vers voedsel uit de omgeving.
Ons eerste boek!
Moe maar voldaan zit ik achter onze computer. Een grote mok thee staat naast mijn toetsenbord, de ramen staan open, muziekje erbij… rust in huis. Het was een hele warme dag, dus dat briesje is nu meer dan welkom.
Vanmorgen ben ik op stap geweest met de kids naar Gherla. De scouting organiseert daar dit weekend allerlei activiteiten en op een kleine markt staat o.a. Adorján daar met onze koeken.
Na ons bezoek aan Gherla reden we meteen door naar het tankstation (jaa.. die zit dus niet in de buurt van Palatca, haha!) en startte onze geheime missie. Adorján is dinsdag jarig en tja.. deze man met zoveel talenten verdient het (jaarlijks) om extra in het zonnetje gezet te worden, al is het niet meteen hetgeen waar hij erg naar uitkijkt…
Geluk bij een ongeluk
Bijna twee weken geleden had ik even flinke pech. Toen ik bovenop de ladder stond omdat ik iets van zolder wilde pakken, gleed de ladder weg (waar ik nog op stond) en maakte ik zelf een flinke smak. Laat ik voorop stellen: ik heb ontzettend veel geluk gehad, daar zijn we heel blij mee. Toch ben ik er echt wel een paar dagen beroerd van geweest en heb ik een dag of 10 rustig aan gedaan om mezelf en m’n lichaam de tijd te geven op te knappen. Nou ik kan je zeggen.. moeilijk dat dat was! Ik ben dus echt geen stilzitter, met griep hobbel ik normaal gesproken nog door. Maar nu lukte dat dus even niet en zat er niets anders op dan flink rusten, wat ben ik mezelf vaak tegen gekomen zeg! Zelfs ik kan er dan even goed doorheen zitten.
Toch was het ook een keer “goed”. Het vele werken en de lange dagen met weinig ontspanning, putten ons soms ook uit. Nu hadden we (verplicht) meer tijd. Ik heb gelezen, ben eens gaan breien (niet superleuk, maar door mijn trage tempo gaat de tijd wel snel voorbij!), ik ben gaan schilderen en genoot van het spel dat de kinderen rondom me speelden.
Meer rust, meer tijd
Leermomenten.. die hebben we elke dag. Het is overigens niet mijn plan om telkens wanneer ik een leermoment nodig heb, van de ladder te glijden hoor! Ik blijf die bewuste zelfontwikkeling wel mooi vinden. Door jezelf meer tijd te geven, heb je uiteindelijk meer tijd om verder te komen in ontwikkeling van jezelf en in ons geval ook van onze ondernemingsplannen.
Sinds mijn val, hebben we dagelijks een moment dat we allemaal een boek pakken en lezen. Midden op de dag, maximaal een kwartiertje (Dan is de concentratie weg bij de kids, ze kunnen immers nog geen woorden lezen). Mooie momenten zijn het, die gaan we erin houden.
Vaak benoem ik dat onze kinderen beweeglijk zijn, energiek, geen rust kunnen vinden en altijd maar doorgaan, maar in werkelijkheid is dit niet meer dan een spiegelbeeld.. want zelf zijn we net zo. Ons doel? Meer momenten van rust en ontspanning, dan trekt die lijn zich vanzelf weer voort!
Soort vindt soort
Naast de ondernemingsplannen die zich steeds meer beginnen te vormen, ontstaat er ook langzaamaan een heel netwerk van kennissen om ons heen. Hoe beter je zelf voor ogen hebt wat je wilt, waar je naar toe wilt werken, hoe meer mensen je tegen komt die ergens die puzzel met jou compleet maken. Het gaat in ons geval over raakvlakken op het gebied van voedsel verbouwen, de huidige markt en producten die er verkocht worden, een toenemende vraag aan activiteiten in dorpen (voor mensen die de stad even willen ontvluchten).
We ontmoeten echter ook steeds vaker gelijken welke een voorstander zijn van ruilhandel. Vandaag nog, een kennis vroeg of wij nog pruimenjam zouden maken (speciaal recept uiteraard), hij heeft serieuze interesse. Aan ons de keuze: jam voor geld of in plaats daarvan een keer met de kinderen een paardrijles volgen bij hem in de manege. Geweldig toch?
Een andere man die Adorján ontmoette, blijkt in de wintermaanden vrijwel wekelijks bij ons in de buurt hier in het bos te zijn. Hij oogst daslook en weet alles over eetbare paddenstoelen (iets waarvan we in NL leren dat het vooral heel eng is, hier zijn heel veel eetbare paddenstoelen te vinden en er zijn gelukkig ook veel ervaren mensen die graag met je mee gaan om ze samen te oogsten). Telefoonnummers zijn uitgewisseld met deze man, zo hebben we in de herfst en winter ook vers voedsel uit de omgeving.
Ons eerste boek!
Als afsluiter een heel leuk nieuwtje; mijn dichtbundel komt uit! Afgelopen voorjaar had ik zowaar een dichtbui. Dagelijks schreef ik er met gemak 3 en daar profiteerde ik van. De gedichten zijn geschreven uit het oogpunt van onze kinderen, met een achterliggende boodschap. Nóra vond de gedichten leuk en maakte er tekeningen bij. Zo ontstond er een leuke samenwerking (en vooral veel plezier samen). Na de nodige complimenten (via Facebook) bedachten we: er moet een dichtbundel komen. In een impulsieve bui stuurde ik het manuscript naar uitgeverij Boekscout en daar zit ik nu dan: met een contract onder mijn neus!
Ze zijn enthousiast & wij natuurlijk ook!
We moeten nog wat stappen doorlopen voor het boekje er daadwerkelijk is, maargoed.. ook dat avontuur gaan we met plezier tegemoet. Als auteur ben ik overigens ook ambassadeur van mijn eigen boek en dat geeft wat verplichtingen (welke me logisch lijken). In deze eerste fase ben ik op zoek naar mogelijk geïnteresseerden (en nieuwsgierigen, zonder koopplicht).
Ben jij geïnteresseerd?
Dan help je mij door mij een e-mail te sturen naar: [email protected] en onderstaande zin te kopiëren en in die mail te plakken:
Ja, ik geef toestemming voor gebruik van mijn mailadres voor het toezenden van een eenmalige promotiemailing.
Zodra mijn boek uitkomt, krijg je eenmalig een mailtje met reclame over mijn dichtbundel. (Hoe vet? er wordt gewoon een flyer gemaakt van ons en onze dichtbundel! Ik ben zelf nu al nieuwsgierig haha!).
--> Je mailadres wordt overigens meteen verwijderd bij de uitgever, je krijgt dus geen spam mailtjes over andere boekaanbiedingen.
Fijn weekend!
Ze zijn enthousiast & wij natuurlijk ook!
We moeten nog wat stappen doorlopen voor het boekje er daadwerkelijk is, maargoed.. ook dat avontuur gaan we met plezier tegemoet. Als auteur ben ik overigens ook ambassadeur van mijn eigen boek en dat geeft wat verplichtingen (welke me logisch lijken). In deze eerste fase ben ik op zoek naar mogelijk geïnteresseerden (en nieuwsgierigen, zonder koopplicht).
Ben jij geïnteresseerd?
Dan help je mij door mij een e-mail te sturen naar: [email protected] en onderstaande zin te kopiëren en in die mail te plakken:
Ja, ik geef toestemming voor gebruik van mijn mailadres voor het toezenden van een eenmalige promotiemailing.
Zodra mijn boek uitkomt, krijg je eenmalig een mailtje met reclame over mijn dichtbundel. (Hoe vet? er wordt gewoon een flyer gemaakt van ons en onze dichtbundel! Ik ben zelf nu al nieuwsgierig haha!).
--> Je mailadres wordt overigens meteen verwijderd bij de uitgever, je krijgt dus geen spam mailtjes over andere boekaanbiedingen.
Fijn weekend!