4. Ons eerste jubileum!
Het is vandaag precies 1 jaar geleden dat we arriveerden in Palatca! Wat was dat spannend zeg! Ik stapte 9 maart 2022 al ziek in de auto (hallo spanning!). Die reis naar Roemenië was een bijzondere. We lieten zekerheid, een opgebouwd leven, veel lieve mensen achter ons, op weg naar een nieuw leven. Hoe zou dat zijn dan?
Na 1 jaar in Palatca, vind ik niet dat ik het recht heb al zeggen hoe het precies is. Dat kan je denk ik pas concluderen na een paar jaar op één plek gewoond te hebben. Wel zijn we heel veel ervaringen rijker.
Jaar 1 was enigszins pittig… ongeveer 50 kippen zijn doodgegaan, we vonden berenpoep achter ons huis, veel teken in de tuin (en Nóra bleek nog besmet met Lyme ook), overlast van zwerfhonden (waar Bobbie -onze hond- nog ruzie mee had ook), vossen die vaak op bezoek komen en Max (één van onze katten) die overleed, en we hadden een paar financiële tegenvallers….
Maar het eerste jaar was vooral ook vol met heel veel moois. We hebben heel veel nieuwe mensen leren kennen, leven met de seizoenen mee (dit geeft uitdagingen, maar wauw.. Wat is de natuur mooi), genieten vrijwel dagelijks van onze gigantische tuin, hadden een mooie eerste oogst uit tuin en boomgaard, draaien er nu een extra onderneming bij (met de turta dulce koeken), beginnen regelmaat en rust te krijgen in ons leven (ik beken.. er zijn enkele lezers die zich nu afvragen wat wij onder “rust” verstaan” 😉 )
We voelen ons vereerd dat we ons plekje al hebben mogen laten zien aan een aantal van onze vrienden en familie! Een kleine note voor enthousiaste mensen: we wonen op dit moment echt nog klein en back to the basic: een logeerbed past er helaas nog niet in! Er zijn plannen dit te veranderen, maargoed… wanneer? Hopelijk snel!
Gisteren verscheen er een artikel van ons in de krant. Mooi om dat eerste jaar mee af te sluiten! Ik maakte er nog een klein filmpje bij. Een echt blog over onze avonturen verschijnt weer over een paar weken. Nu is het tijd om aan het werk te gaan: er moeten nog koeken ingepakt worden, de was ligt te wachten én we moeten nog verder op zoek naar een paard voor de achterbuurman (die crowdfundingsactie was een groot succes! Het is echter natuurlijk geen fiets die je koopt… een paard moet passen bij zijn baasje: we zoeken geduldig verder).
Een goed weekend!
Na 1 jaar in Palatca, vind ik niet dat ik het recht heb al zeggen hoe het precies is. Dat kan je denk ik pas concluderen na een paar jaar op één plek gewoond te hebben. Wel zijn we heel veel ervaringen rijker.
Jaar 1 was enigszins pittig… ongeveer 50 kippen zijn doodgegaan, we vonden berenpoep achter ons huis, veel teken in de tuin (en Nóra bleek nog besmet met Lyme ook), overlast van zwerfhonden (waar Bobbie -onze hond- nog ruzie mee had ook), vossen die vaak op bezoek komen en Max (één van onze katten) die overleed, en we hadden een paar financiële tegenvallers….
Maar het eerste jaar was vooral ook vol met heel veel moois. We hebben heel veel nieuwe mensen leren kennen, leven met de seizoenen mee (dit geeft uitdagingen, maar wauw.. Wat is de natuur mooi), genieten vrijwel dagelijks van onze gigantische tuin, hadden een mooie eerste oogst uit tuin en boomgaard, draaien er nu een extra onderneming bij (met de turta dulce koeken), beginnen regelmaat en rust te krijgen in ons leven (ik beken.. er zijn enkele lezers die zich nu afvragen wat wij onder “rust” verstaan” 😉 )
We voelen ons vereerd dat we ons plekje al hebben mogen laten zien aan een aantal van onze vrienden en familie! Een kleine note voor enthousiaste mensen: we wonen op dit moment echt nog klein en back to the basic: een logeerbed past er helaas nog niet in! Er zijn plannen dit te veranderen, maargoed… wanneer? Hopelijk snel!
Gisteren verscheen er een artikel van ons in de krant. Mooi om dat eerste jaar mee af te sluiten! Ik maakte er nog een klein filmpje bij. Een echt blog over onze avonturen verschijnt weer over een paar weken. Nu is het tijd om aan het werk te gaan: er moeten nog koeken ingepakt worden, de was ligt te wachten én we moeten nog verder op zoek naar een paard voor de achterbuurman (die crowdfundingsactie was een groot succes! Het is echter natuurlijk geen fiets die je koopt… een paard moet passen bij zijn baasje: we zoeken geduldig verder).
Een goed weekend!