Palatca, 12 april 2023
In voor en tegenspoed zijn we dit avontuur in Roemenië vorig jaar begonnen. Waar het soms lijkt dat de tegenspoed het overwint, blijven positieve gebeurtenissen (gelukkig!) telkens weer op ons pad komen. Om maar gelijk door de zure appel heen te bijten (voor we met de zoete beginnen), begin ik dit blogverhaal met de dingen die tegen zaten de afgelopen weken. Om vervolgens positief af te sluiten (het lijkt haast een film, je weet nu al dat het goed afloopt 😉).
Zo’n twee weken geleden werden we verrast door sneeuw, regen & wind. De sneeuw zorgde voor mooie plaatjes, maar eerlijk? Rond deze tijd van het jaar hebben ook wij meer behoefte aan zon, bloemen en groen om ons heen. De regen & de wind zorgde ervoor dat er een aantal grote markten & bestellingen last minute werden gecanceld. Goed voorbereid als we waren, hadden we opeens een overschot van zo’n 800 koeken waar we geen kant mee op konden. |
|
Gelukkig was er moois op komst: vol spanning wachtten we op de 80 eieren in de broedmachine die uit moesten komen. Plots zaten we zonder stroom.. zo’n 8 uur lang. Door de stroomstoring hebben veel kuikens het helaas niet gered.
Als klap op de vuurpijl hadden we ook weer eens bezoek van een vos, marter of bunzing(?). Bobo en Karla hebben dit bezoek in elk geval niet overleefd.
Dat zijn momenten dat je even flink baalt, moppert. Het is zwoegen zonder resultaat. De eenden hadden notabene een gloednieuw hok. Niet goed genoeg dus om wild uit de buurt te houden. Hoe mooi het leven hier ook is, dichtbij het bos wonen, zorgt er dus ook echt voor dat je veel bezoek krijgt van onuitgenodigde dieren. Het is en blijft dan een uitdaging voor ons om daar een weg in te vinden om mee om te gaan, doelen bij te stellen en absoluut de grootste les: leren omgaan met teleurstellingen om vervolgens weer door te gaan.
Na wat sombere dagen qua weer, liet de zon zich gelukkig ook weer zien. En wat doet dat goed! Dat is oprecht genieten. Door het mooie weer van de afgelopen dagen, hebben we alsnog behoorlijk wat koeken kunnen verkopen. Het mooie weer zorgde vorige week ook voor een paar nachten met vorst. Spannend met de plantjes in de folietunnel! We hebben de kweekkast kunnen verwarmen, de kiemplantjes hebben het gelukkig gered.
We hebben de dorpsroddels ook weer aangevuld. Heerlijke momentjes zijn dat. Als voorbereiding op de warme zomer, proberen we hier en daar wat extra schaduwplekken te creëren. Van gesnoeide wilgentenen weven we momenteel een soort losstaande schutting. En dát vinden veel mensen hier op z’n minst bijzonder. “Wat is dat” “Wat wordt het?” “Hebben jullie dit zelf gemaakt?” ze weten niet zo goed wat ze ervan moeten vinden. Af is het bouwwerkje overigens nog niet, maar in de zomer hebben we in elk geval een schaduwplek extra!
Afgelopen weekend vierden we Pasen. Het vieren begon voor ons zaterdag al. Met een bord vol lekkere hapjes bezochten we onze buurvrouw een paar huizen verderop. Een oude vrouw, weduwe een doorgewinterde dorpsbewoonster van Palatca. En wat geniet ze altijd van onze bezoekjes. De kinderen zijn dol op haar, zingen met plezier een liedje, doen er een gek dansje bij en Juli Neni (Mevrouw Juli) glundert. Daar genieten we allemaal dan weer van! Op zondag gingen Adorján en ik naar de kerk in Bontida, daar hebben we veel herinneringen opgehaald, ook dat was leuk!
Ik profiteer nog altijd van een creatieve achtbaan waarin ik ben gestapt. Van schilderen tot dichten, van knutselen met de kids tot het naaldvilten. Ik kom haast tijd te kort! Ik heb besloten een dichtbundel te creëren met tekeningen van Nóra erbij. Daarnaast ga ik een paar producten ontwikkelen die ook hier te koop aangeboden worden. (Zie link onderaan het blogverhaal).
En nu? Klaar om nieuwe avonturen aan te vechten. Klinkt misschien wat heftig, maar niets is minder waar.. morgen gaan we immers met de kids op Piratenavontuur in onze achtertuin! Nóra en Tóbiás hebben namelijk vakantie. Met een zelfgemaakte schatkaart gaan we ons best doen DE schat te vinden. Spannend! 😊.
Nieuws van het erf:
Geduld.. wie had ooit gedacht dat ik daar ook een portie van in mijn lijf zou hebben? Zo blijven we onszelf verrassen!
Tot ziens!
Als klap op de vuurpijl hadden we ook weer eens bezoek van een vos, marter of bunzing(?). Bobo en Karla hebben dit bezoek in elk geval niet overleefd.
Dat zijn momenten dat je even flink baalt, moppert. Het is zwoegen zonder resultaat. De eenden hadden notabene een gloednieuw hok. Niet goed genoeg dus om wild uit de buurt te houden. Hoe mooi het leven hier ook is, dichtbij het bos wonen, zorgt er dus ook echt voor dat je veel bezoek krijgt van onuitgenodigde dieren. Het is en blijft dan een uitdaging voor ons om daar een weg in te vinden om mee om te gaan, doelen bij te stellen en absoluut de grootste les: leren omgaan met teleurstellingen om vervolgens weer door te gaan.
Na wat sombere dagen qua weer, liet de zon zich gelukkig ook weer zien. En wat doet dat goed! Dat is oprecht genieten. Door het mooie weer van de afgelopen dagen, hebben we alsnog behoorlijk wat koeken kunnen verkopen. Het mooie weer zorgde vorige week ook voor een paar nachten met vorst. Spannend met de plantjes in de folietunnel! We hebben de kweekkast kunnen verwarmen, de kiemplantjes hebben het gelukkig gered.
We hebben de dorpsroddels ook weer aangevuld. Heerlijke momentjes zijn dat. Als voorbereiding op de warme zomer, proberen we hier en daar wat extra schaduwplekken te creëren. Van gesnoeide wilgentenen weven we momenteel een soort losstaande schutting. En dát vinden veel mensen hier op z’n minst bijzonder. “Wat is dat” “Wat wordt het?” “Hebben jullie dit zelf gemaakt?” ze weten niet zo goed wat ze ervan moeten vinden. Af is het bouwwerkje overigens nog niet, maar in de zomer hebben we in elk geval een schaduwplek extra!
Afgelopen weekend vierden we Pasen. Het vieren begon voor ons zaterdag al. Met een bord vol lekkere hapjes bezochten we onze buurvrouw een paar huizen verderop. Een oude vrouw, weduwe een doorgewinterde dorpsbewoonster van Palatca. En wat geniet ze altijd van onze bezoekjes. De kinderen zijn dol op haar, zingen met plezier een liedje, doen er een gek dansje bij en Juli Neni (Mevrouw Juli) glundert. Daar genieten we allemaal dan weer van! Op zondag gingen Adorján en ik naar de kerk in Bontida, daar hebben we veel herinneringen opgehaald, ook dat was leuk!
Ik profiteer nog altijd van een creatieve achtbaan waarin ik ben gestapt. Van schilderen tot dichten, van knutselen met de kids tot het naaldvilten. Ik kom haast tijd te kort! Ik heb besloten een dichtbundel te creëren met tekeningen van Nóra erbij. Daarnaast ga ik een paar producten ontwikkelen die ook hier te koop aangeboden worden. (Zie link onderaan het blogverhaal).
En nu? Klaar om nieuwe avonturen aan te vechten. Klinkt misschien wat heftig, maar niets is minder waar.. morgen gaan we immers met de kids op Piratenavontuur in onze achtertuin! Nóra en Tóbiás hebben namelijk vakantie. Met een zelfgemaakte schatkaart gaan we ons best doen DE schat te vinden. Spannend! 😊.
Nieuws van het erf:
- De fruitbomen zijn goed van start gegaan, we hebben bloesemknoppen gecheckt: deze zijn gelukkig niet kapot gevroren. Nu duimen dat er geen nachtvorst meer komt!
- De eerste spinazie is geoogst. Wat een rijkdom om in het voorseizoen al te kunnen oogsten!
- We zijn flink aan het voor zaaien, plantjes die overblijven, zijn we van plan om te koop aan te bieden.
- Joska helpt ons met het kloven van het hout voor de winter. Langzaam maar zeker wordt de stapel boomstammen in onze achtertuin weggewerkt (ziet er meteen weer netter uit!).
- Ondanks de dood van Bobo & Karla wachten we hoopvol af… er zitten 7 eieren van Karla in de broedmachine en er lijken zich eendjes in te ontwikkelen: spannend! Nu maar hopen dat we geen stroomstoring meer krijgen😉
- De start van dit jaar is qua weer echt heel anders dan vorig jaar. We zijn vrij nat het jaar gestart, dagenlang stond de halve boomgaard onder water. De kelder met onze voorraad weckpotten staat ook regelmatig onder water, hebben we vorig jaar geen last van gehad!
- Veel bijen hebben het gekke weer niet overleefd. Adorján blijft de kasten observeren, kijken hoe de overgebleven volken zich ontwikkelen.
- Wanneer we thuis zijn, staat er een verkoopbord aan de weg. Steeds vaker stoppen er mensen om een paar koeken te kopen.. nu de groente nog!
- Joska is zo blij met ons, dat hij gisteren aan kwam zetten met 6 liter melk. Ontzettend lief natuurlijk, maar uuh… 6 liter? Lieve help! Vandaag maakte ik er een kaas van. Morgen gaat de kaas in een pekelbad en dan is het geduld hebben… het rijpen neemt maanden in beslag.
- Wat ook even duurt, zijn mijn zeepjes. Ik maakte nieuwe calendulazeep, maar ook die heeft minimaal 6 weken nodig voordat hij gebruiksklaar is.
Geduld.. wie had ooit gedacht dat ik daar ook een portie van in mijn lijf zou hebben? Zo blijven we onszelf verrassen!
Tot ziens!
HAPPY BIRDS 3.0
zijn genaaldvilte vogeltjes (eigen ontwerp). De vogeltjes zijn gemaakt van Roemeense schapenwol (zijn hier in de regio verwerkt en gekleurd). Elk vogeltje is uniek! Interesse in een Happy Bird 3.0? Neem contact op via het Bestelformulier. Je kiest zelf de kleuren uit voor jouw unieke Bird. Prijs: €8,95 inclusief verzendkosten naar NL. |
|