Warmte in de kou
Palatca, maandag 4 april
De zon komt door, buiten voelt het heerlijk aan.. lente hangt in de lucht! Tóbiás kijkt even een fimpje en Nóra is voor de derde keer naar school! Huppelend ging ze vanmorgen het schoolgebouw in en wie ze ook maar tegenkomt krijgt het te horen (in het Hongaars) “Hallo ik ben Nóra, ik ben 4 jaar en ik ga naar school!” en een voor haar belangrijk detail “En dit is Tóbiás, hij is 2 en mag NIET naar school”. Tot ongenoegen van Tóbiás, want met zijn kopieergedrag doet hij maar al te graag mee met alles wat zijn zus doet. Gelukkig kan hij bij het ophalen van Nóra meespelen in de speeltuin.
Adorján is aan het slapen en ik zit een tikkeltje vermoeid achter de computer. Hoewel het nu buiten vooral lente lijkt, hebben we vannacht al hard moeten werken. Ze geven hier twee nachten flinke vorst op en de bloesem van onze appel- en perenbomen staan op het punt te gaan bloeien. Om ze te beschermen tegen de vorst, hebben we ervoor gekozen vuur te stoken in de boomgaard. Tussen elke twee bomen staat een zinken emmer. Vannacht was het dus aanpoten, zorgen dat de 40 vuurtjes mooi vlamden. Toen alles goed brandden, ben ik terug naar bed gegaan om zo in de ochtend klaar te staan voor de kinderen. Adorján is veel aan het karren geweest met de kruiwagens, hout bijvullen en tussendoor koffie drinken bij een vuurtje. Koud heeft hij het in elk geval niet gehad!
Naast warmte in de koude boomgaard, is de familie sinds pas ook uitgebreid. De ouders van Adorján vangen twee vluchtelingen op in hun huis. Twee vrouwen (van 32 en 58 jaar oud), moeder en dochter. Een bijzondere band hebben ze, hun vader/echtgenoot overleed toen zijn dochter 13 was, sindsdien was het hard aanpoten voor moeder. Hun namen laat ik bewust buiten beeld trouwens, ieder zijn privacy! Warmte in de kou slaat ook op deze twee mooie en sterke vrouwen. Want ondanks de verschrikkelijke situatie (waarin zij ook familie en vrienden hebben moeten achterlaten voor eigen veiligheid), hebben we samen mooie gesprekken en ook veel plezier samen met de kinderen. Nóra en Tóbiás weten gelukkig nog niets van de oorlog. Deze vrouwen wonen nu gewoon bij opa en oma, die hebben immers een groot huis! Naast een winterjas en wat kleding hebben ze niets kunnen meenemen. Het lijkt me mooi om ze te verrassen met wat geld, zodat ze zelf (tweedehands) kleding kunnen kopen voor de komende periode. Hoewel ze hopen snel naar huis te kunnen, weten we allemaal dat dit best een poos kan duren…
Wil jij dit bedrag aanvullen? Klik dan op onderstaande link en doneer vrijblijvend een bedrag. Er zijn veel outlets hier, dus met een symbolisch bedrag van €50,- kunnen ze beiden al een set kleding kopen.
Een beetje warmte in de kou.. of het nou gaat om de natuur, omdat de bomen echt al dachten dat de lente was begonnen of dat het nou gaat om met open armen voor een ander klaar staan… het heeft beiden -naast de spanning of verdriet die het soms meebrengt- ook iets moois en magisch.