9. Multitasking to the max
Didam, 25 september 2021
Hier zit ik dan achter de computer, enerzijds zo ontzettend veel wat ik nog niet geschreven heb aan jullie, anderzijds niet wetende wat ik nog moet schrijven. Waar ik vooraf had gedacht dat dit laatste half jaar ontzettend langzaam zou gaan, is de afgelopen maand werkelijk voorbijgevlogen. Naast ons gezin en het werk, zijn we druk met van alles en nog wat. Denkende aan ons bodemonderzoek (om te kunnen analyseren hoe vruchtbaar de grond is), het op onze naam zetten van het elektriciteit en water, bestellen boiler en het herindelen van onze grond. De verkoopster bleek er namelijk één groot perceel van gemaakt te hebben (bouwgrond), voor haar goedkoper op dat moment, voor ons onhandig (zo kunnen we geen bedrijf beginnen) en duurder.
Allemaal regeldingen dus, die -heel eerlijk- vanuit Nederland niet altijd even soepel gaan. Bijzonder dat er nog instanties zijn die mail niet checken en beantwoorden. Geduld krijg je er wel van, alhoewel soms eerder ons ongeduld wordt aangewakkerd! Naast de regelzaken, lijkt er een ruilhandel plaats te vinden in ons huis. Waar aan de ene kant allerlei spullen worden weggegeven, weggegooid of verkocht, worden er aan de andere kant van allerlei materialen aangeschaft. Investeren maar! Hoe gek het ook klinkt, we hebben ons laten vertellen dat er (qua gereedschap) meer en makkelijker te kopen valt in Nederland, dan in Roemenië. In oktober gaat Adorján een weekje naar Palatca. Daar gaat hij vast aan de klus! De bomen moeten nog behandeld worden met aaltjes, de boiler geïnstalleerd, een deel van het land al geploegd.. werk zat! Alles wat we nu kunnen doen, is mooi meegenomen na de verhuizing. Soms staan we ook even stil, bewust. Het lijkt op een moment van afgelopen zomer. Van de buren hadden we al gehoord dat er ontzettend veel vossen in de omgeving zijn, die met veel plezier de kippen opeten. Toen ik de was aan het ophangen was, stond hij opeens voor mijn neus.. een vos. Op zo’n 10 meter afstand stonden we van elkaar. Allebei verbaasd, nieuwsgierig en geen van ons rende er vandoor. Best groot zo’n vos! Nooit eerder van zo dichtbij gezien. Hoe vreemd en bijzonder ik het vond een vos te zien, ga ik er maar vanuit dat hij er net zo over dacht. Na 7 jaar lang vrij spel op het terrein, zijn wij toch wel de indringers daar. Regelmatig denk ik aan dat moment terug, want zo zal het op meerdere plekken zijn. Waar het voor ons misschien spannend en gek is dat mensen, dieren en situaties nieuw zijn straks, kan het voor die ander net zo voelen om ons daar als nieuwe (meertalige) familie te ontmoeten. Maar als we die open en nieuwsgierigheid vast blijven houden, dan komt dat goed, daar geloof ik in! Tijd voor een kop koffie! (Één van de apparaten die absoluut niet weg gaat). Heb jij een vraag over onze plannen, onze emigratie (over ons als gezin of het bedrijf)? Stuur gerust een bericht! Ik kan me voorstellen dat wij in stappen al verder zijn, dan duidelijk te volgen is via deze site. In mijn volgende blog geef ik antwoord op die vragen.. Ik ben benieuwd! |
Wij zijn een crowdfunding gestart! Wil je meer informatie en/of wil je doneren? Klik op de afbeelding om naar onze crowdfunding pagina te gaan!
|