Maandag 20 februari
De hele ochtend zijn we buiten in de weer geweest, wat is het mooi weer! Na drie weken met sneeuw & vorst en de maand maart die voor de deur staat, hangt de lente in de lucht. De sneeuw die gesmolten is en plek maakt voor af en toe een regenbui, geeft ons ook meteen weer modder op het terrein. Achja… we motten er maar mee dealen! De één betaald geld voor een moddermasker, hier krijgen we hem gratis als we onderuitgaan 😉.
Bijna trapten we erin.. Onze eigen val van “te veel enthousiasme”. Ik vrees dat we daar nog een paar keer tegenaan gaan lopen dit jaar. Waar we van plan waren dit jaar iets rustiger aan te doen, hadden we ook het plan een vaste kippenren te bouwen, een vakantiehuisje te bouwen van stro en ons eigen huis uit te breiden. Na een paar avonden stoeiend en mopperend hoe we alles zouden willen, kwamen we gelukkig op tijd tot de conclusie dat dit in één jaar niet zouden redden naast onze andere werkzaamheden.
Dus… plannen in de vriezer en eerst maar eens liggende klussen afwerken. Een lekkage is opgelost, de keukenmachine werkt weer, een laarzenschraper (handig om de modder eraf te schrapen) is in de maak, de gordijnen ben ik aan het inkorten, de wiebelende keukentafel wiebelt niet meer, de glazen weckpotten zijn gesorteerd en de eerste paal voor een vaste kippenren staat in de grond. Genoeg te doen: we zullen ons echt niet vervelen!
Nu het minder hard vriest in de nacht, kunnen we starten met het snoeien van de bomen. Niet alleen fruitbomen in de boomgaard, maar ook veel oude bomen rondom ons huis moeten nodig gesnoeid worden. Dan is het een kwestie van snoeiafval snipperen en de houtsnippers zijn weer inzetbaar in de groentetuin (of gooien we toch eerst een laagje over de modder, in de hoop dat het daar iets fijner is om overheen te lopen??).
Vorige week vierden we de 3e verjaardag van Tóbiás! Het was ook nog eens voorjaarsvakantie: dus maakten we er een extra leuke dag van. En eerlijk.. Na een slechte start van de vakantie; waarin we Max (één van onze katten) dood langs de kant van de weg vonden, waren we wel toe aan een extra leuke dag.
De verjaardag van Tóbiás combineerden we met het aanvullen van de voorraad koeken in Targu Mures (waar een verkoopster voor ons regelmatig verkoopt). We brachten de koeken naar de markt en gingen eerst met de kinderen naar de speelgoedwinkel. Met nog spaargeld van de decembermaand, hadden ze beiden de kans lekker te shoppen! Wat vonden ze dit ontzettend leuk! Vervolgens aten we een minitaartje op de parkeerplaats en gingen we naar de dierentuin. Dit was een erg leuke ervaring. We waren zelf behoorlijk onder de indruk van de bruine beer, vreemd om een dier in het park te zien, wetende dat ze hier in de directe omgeving ook wonen en leven. Behoorlijke beesten!
Over beren gesproken.. vrijdag kwam er een waarschuwing op het nieuws. Bruine beren (niet ontsnapt hoor, gewoon levend in het wild) liepen in het park net vóór de dierentuin. Als je er één zag, moest je meteen 112 bellen (alhoewel het beter is om ervoor te zorgen dat je dan niet in dat wandelpark bent uiteraard). In dat park hadden we nog gewandeld op donderdag, onderweg naar de dierentuin! Alhoewel je snel geneigd bent te zeggen dat de beren in onze parken wandelen, is het natuurlijk wel andersom. Laten we eerlijk zijn: wij zijn degene die door dat park willen wandelen of op andere plekken juist bomen/bossen/parken weghalen om te kunnen bouwen. Het is het leefgebied voor heel veel dieren. Zullen ze zelf ook een bosdierenjournaal hebben? “Pas op!! Daar heb je ze weer hoor: mensen zijn gesignaleerd op het bospaadje, ze maken een hoop herrie en vaak ook nog veel troep!”.
Het blijft een lastig wikken en wegen, want zelf maken we natuurlijk ook wel eens keuzes die niet bepaald goed zijn voor dieren en hun omgeving. Daar is denk ik geen ontkomen aan. We proberen ons er wel bewust van te zijn en hebben vooral nog een hoop te leren.
Dit was hem voor deze keer.. Het is veel te mooi weer om achter de pc te zitten. (En Tóbiás slaapt inmiddels, dus kan ik gerust even wat voor mezelf doen). Fijne week!
Bijna trapten we erin.. Onze eigen val van “te veel enthousiasme”. Ik vrees dat we daar nog een paar keer tegenaan gaan lopen dit jaar. Waar we van plan waren dit jaar iets rustiger aan te doen, hadden we ook het plan een vaste kippenren te bouwen, een vakantiehuisje te bouwen van stro en ons eigen huis uit te breiden. Na een paar avonden stoeiend en mopperend hoe we alles zouden willen, kwamen we gelukkig op tijd tot de conclusie dat dit in één jaar niet zouden redden naast onze andere werkzaamheden.
Dus… plannen in de vriezer en eerst maar eens liggende klussen afwerken. Een lekkage is opgelost, de keukenmachine werkt weer, een laarzenschraper (handig om de modder eraf te schrapen) is in de maak, de gordijnen ben ik aan het inkorten, de wiebelende keukentafel wiebelt niet meer, de glazen weckpotten zijn gesorteerd en de eerste paal voor een vaste kippenren staat in de grond. Genoeg te doen: we zullen ons echt niet vervelen!
Nu het minder hard vriest in de nacht, kunnen we starten met het snoeien van de bomen. Niet alleen fruitbomen in de boomgaard, maar ook veel oude bomen rondom ons huis moeten nodig gesnoeid worden. Dan is het een kwestie van snoeiafval snipperen en de houtsnippers zijn weer inzetbaar in de groentetuin (of gooien we toch eerst een laagje over de modder, in de hoop dat het daar iets fijner is om overheen te lopen??).
Vorige week vierden we de 3e verjaardag van Tóbiás! Het was ook nog eens voorjaarsvakantie: dus maakten we er een extra leuke dag van. En eerlijk.. Na een slechte start van de vakantie; waarin we Max (één van onze katten) dood langs de kant van de weg vonden, waren we wel toe aan een extra leuke dag.
De verjaardag van Tóbiás combineerden we met het aanvullen van de voorraad koeken in Targu Mures (waar een verkoopster voor ons regelmatig verkoopt). We brachten de koeken naar de markt en gingen eerst met de kinderen naar de speelgoedwinkel. Met nog spaargeld van de decembermaand, hadden ze beiden de kans lekker te shoppen! Wat vonden ze dit ontzettend leuk! Vervolgens aten we een minitaartje op de parkeerplaats en gingen we naar de dierentuin. Dit was een erg leuke ervaring. We waren zelf behoorlijk onder de indruk van de bruine beer, vreemd om een dier in het park te zien, wetende dat ze hier in de directe omgeving ook wonen en leven. Behoorlijke beesten!
Over beren gesproken.. vrijdag kwam er een waarschuwing op het nieuws. Bruine beren (niet ontsnapt hoor, gewoon levend in het wild) liepen in het park net vóór de dierentuin. Als je er één zag, moest je meteen 112 bellen (alhoewel het beter is om ervoor te zorgen dat je dan niet in dat wandelpark bent uiteraard). In dat park hadden we nog gewandeld op donderdag, onderweg naar de dierentuin! Alhoewel je snel geneigd bent te zeggen dat de beren in onze parken wandelen, is het natuurlijk wel andersom. Laten we eerlijk zijn: wij zijn degene die door dat park willen wandelen of op andere plekken juist bomen/bossen/parken weghalen om te kunnen bouwen. Het is het leefgebied voor heel veel dieren. Zullen ze zelf ook een bosdierenjournaal hebben? “Pas op!! Daar heb je ze weer hoor: mensen zijn gesignaleerd op het bospaadje, ze maken een hoop herrie en vaak ook nog veel troep!”.
Het blijft een lastig wikken en wegen, want zelf maken we natuurlijk ook wel eens keuzes die niet bepaald goed zijn voor dieren en hun omgeving. Daar is denk ik geen ontkomen aan. We proberen ons er wel bewust van te zijn en hebben vooral nog een hoop te leren.
Dit was hem voor deze keer.. Het is veel te mooi weer om achter de pc te zitten. (En Tóbiás slaapt inmiddels, dus kan ik gerust even wat voor mezelf doen). Fijne week!