Passie of niet? - februari 2018
Afgelopen vrijdag is onze (schoon)familie vanuit Roemenië aangekomen. Nóra is het eerste kleinkind/nichtje in de familie, dus een extra speciaal bezoek dit keer! Zoals sommigen van jullie weten, vieren ze in Roemenië speciale gebeurtenissen heel erg groot en uitgebreid. Een paar honderd mensen op je bruiloft is niet heel gek en ook een doopdienst vier je met heel veel mensen. Soms lijkt het gewoon op een bruiloftsfeest! (Zo hebben wij het overigens niet gevierd.. :P)
De familie blijft nog een paar dagen. Ik vind het bijzonder, grappig en soms zelfs irritant om nieuwe cultuurverschillen te ontdekken. Zo is het in Roemenië (en vast ook in veel andere landen) normaal om je erg gepassioneerd uit te drukken. Ons meisje wordt momenteel dan ook onder gedompeld met oneindig veel woorden als "schatje, liefste, mooiste, scheetje" en ga zo door. Met de nodige kussen, knuffels en alles erbij krijg ik zelf al gauw de neiging er een kwijldoekje bij te pakken. Als nuchtere vrouw vind ook ik het natuurlijk belangrijk om liefde te geven en gebruiken wij ook lieve woordjes, maar de hoeveelheid en de manier waarop maken het verschil.
Toch blijft het vooral mooi om op deze manier bewust te worden van je eigen cultuur. Het mooiste ervan is dat we allemaal op onze eigen manier precies hetzelfde bedoelen. En laten we eerlijk zijn, in Roemenië wordt vast en zeker over mij gedacht: "Wat een verschrikkelijk ongepassioneerd mens toch"..
De familie blijft nog een paar dagen. Ik vind het bijzonder, grappig en soms zelfs irritant om nieuwe cultuurverschillen te ontdekken. Zo is het in Roemenië (en vast ook in veel andere landen) normaal om je erg gepassioneerd uit te drukken. Ons meisje wordt momenteel dan ook onder gedompeld met oneindig veel woorden als "schatje, liefste, mooiste, scheetje" en ga zo door. Met de nodige kussen, knuffels en alles erbij krijg ik zelf al gauw de neiging er een kwijldoekje bij te pakken. Als nuchtere vrouw vind ook ik het natuurlijk belangrijk om liefde te geven en gebruiken wij ook lieve woordjes, maar de hoeveelheid en de manier waarop maken het verschil.
Toch blijft het vooral mooi om op deze manier bewust te worden van je eigen cultuur. Het mooiste ervan is dat we allemaal op onze eigen manier precies hetzelfde bedoelen. En laten we eerlijk zijn, in Roemenië wordt vast en zeker over mij gedacht: "Wat een verschrikkelijk ongepassioneerd mens toch"..