19. 2023 in een vogelvlucht
Maandag 18 december 2023
2023..
“Wat ging het jaar snel voorbij!” Ben ik geneigd te zeggen, maar als ik me bedenk wat we hebben meegemaakt, dan was het jaar vast net zo lang als die van ieder ander. En nu.. een poging tot een opsomming wat we allemaal gedaan en meegemaakt hebben, wetende dat ik straks ga denken “ach.. toch nog wat vergeten”.
We begonnen dit jaar met een actie voor Joska voor een paard: actie geslaagd! We hielden ook een succesvolle actie om schoolmateriaal in te zamelen. En in het voorjaar kwamen we in de Gelderlander met een artikel over ons leventje hier, de emigratie etc.
Het voorjaar was ook de periode dat het even pittig was, we hadden vrijwel geen inkomen en dat was even doorbijten voor ons als gezin.
Na het voorjaar kwam de mooie zomer. We organiseerden creatieve workshops voor kinderen, een eerste editie van onze “open garden” volgde. Tussendoor werkten Nóra en ik aan onze dichtbundel.
We maakten een kippenren, creëerden een nieuwe houtopslag (zowel een grote, voor de hele voorraad, als een kleine bij de deur, zodat we niet elke dag een eind hoeven te lopen met hout gedurende de winter). We adopteerden Sonja (de nieuwste hond, welke niet naar de naam Lotta wilde luisteren, maar dat iets beter naar Sonja doet 😉). We gingen voor het eerst zelf ook een keertje op vakantie, realiseerden ons dat dit echt heel leuk is en dat we vaker op pad moeten om het mooie Roemenië te ontdekken en in het najaar gingen we nog eens -met mijn ouders- een paar dagen op pad.
2023 was het jaar dat we veel nieuwe mensen leerden kennen en waar onze wortels langzaam begon te groeien in de grond hier in Palatca.
Dit was ook het jaar wat ons aan het denken zetten “wat willen we nou echt?” en het jaar waarin we – luisterend naar het nieuws – te vaak verbijsterd waren over van de wrede wereld waarin we leven.
2023 is ook het jaar geweest waarin juist dát ons blijft motiveren om te zijn wie we zijn.
De Roemeense lucht doet wonderen.. Nóra kon opeens fietsen, wisselde haar eerste tanden (oké, met wat hulp van de tandarts), begint te schrijven, praat regelmatig een voorbijganger bij over ons privéleven (wat kan die meid kletsen zeg!) en is trots op haar eigen creatieve uitspattingen. Tóbiás ontpopt zich tot een eigenwijze kleuter, praat tegenwoordig ook tweetalig, is een handige Harry en helpt (met zijn bijna 4 jaar) heel graag mee met koken. En ja.. ik weet heel goed dat kinderen zich ook zo ontwikkelen in de Hollandse lucht 😉
Dit was het dan.. 2023. En dan was dit de opsomming van enkele gebeurtenissen “tussendoor”. Want ook dit jaar hebben we heeeeeel hard gewerkt, kregen we er een paar grijze haren en rimpels bij. Bakten we duizenden koeken en kregen we hier ook steeds meer plezier in. Waar het in 2022 voor ons een bijna gedwongen keus was koeken te bakken (voor de inkomsten), gaf 2023 ons vooral het plezier en de motivatie hierin.
We hebben hard gewerkt in de tuin, maar eerlijk.. het was ook wel een beetje een zooitje. De focus kan niet overal tegelijk op liggen 😊.
2024.. wat gaat het ons brengen? Dit jaar verwachten we gewoon een keer niet te veel. Ja natuurlijk zijn we achter de schermen bezig met van alles, maargoed.. hoe dit zich ontpopt? Dat lezen jullie maar in onze blogverhalen.
Hele fijne feestdagen voor jullie allemaal! Wij bakken nog een paar koeken (zowel voor de verkoop als voor een paar goede doelen als geschenk). Vieren nog wat verjaardagen (afgelopen zaterdag die van mij, de 27e die van onze Nóra). En kijken er vooral even naar uit even bij te komen van al de decemberdrukte.
Heel veel liefs (namens ons allemaal) en tot in 2024!
Wilma Rigo
“Wat ging het jaar snel voorbij!” Ben ik geneigd te zeggen, maar als ik me bedenk wat we hebben meegemaakt, dan was het jaar vast net zo lang als die van ieder ander. En nu.. een poging tot een opsomming wat we allemaal gedaan en meegemaakt hebben, wetende dat ik straks ga denken “ach.. toch nog wat vergeten”.
We begonnen dit jaar met een actie voor Joska voor een paard: actie geslaagd! We hielden ook een succesvolle actie om schoolmateriaal in te zamelen. En in het voorjaar kwamen we in de Gelderlander met een artikel over ons leventje hier, de emigratie etc.
Het voorjaar was ook de periode dat het even pittig was, we hadden vrijwel geen inkomen en dat was even doorbijten voor ons als gezin.
Na het voorjaar kwam de mooie zomer. We organiseerden creatieve workshops voor kinderen, een eerste editie van onze “open garden” volgde. Tussendoor werkten Nóra en ik aan onze dichtbundel.
We maakten een kippenren, creëerden een nieuwe houtopslag (zowel een grote, voor de hele voorraad, als een kleine bij de deur, zodat we niet elke dag een eind hoeven te lopen met hout gedurende de winter). We adopteerden Sonja (de nieuwste hond, welke niet naar de naam Lotta wilde luisteren, maar dat iets beter naar Sonja doet 😉). We gingen voor het eerst zelf ook een keertje op vakantie, realiseerden ons dat dit echt heel leuk is en dat we vaker op pad moeten om het mooie Roemenië te ontdekken en in het najaar gingen we nog eens -met mijn ouders- een paar dagen op pad.
2023 was het jaar dat we veel nieuwe mensen leerden kennen en waar onze wortels langzaam begon te groeien in de grond hier in Palatca.
Dit was ook het jaar wat ons aan het denken zetten “wat willen we nou echt?” en het jaar waarin we – luisterend naar het nieuws – te vaak verbijsterd waren over van de wrede wereld waarin we leven.
2023 is ook het jaar geweest waarin juist dát ons blijft motiveren om te zijn wie we zijn.
De Roemeense lucht doet wonderen.. Nóra kon opeens fietsen, wisselde haar eerste tanden (oké, met wat hulp van de tandarts), begint te schrijven, praat regelmatig een voorbijganger bij over ons privéleven (wat kan die meid kletsen zeg!) en is trots op haar eigen creatieve uitspattingen. Tóbiás ontpopt zich tot een eigenwijze kleuter, praat tegenwoordig ook tweetalig, is een handige Harry en helpt (met zijn bijna 4 jaar) heel graag mee met koken. En ja.. ik weet heel goed dat kinderen zich ook zo ontwikkelen in de Hollandse lucht 😉
Dit was het dan.. 2023. En dan was dit de opsomming van enkele gebeurtenissen “tussendoor”. Want ook dit jaar hebben we heeeeeel hard gewerkt, kregen we er een paar grijze haren en rimpels bij. Bakten we duizenden koeken en kregen we hier ook steeds meer plezier in. Waar het in 2022 voor ons een bijna gedwongen keus was koeken te bakken (voor de inkomsten), gaf 2023 ons vooral het plezier en de motivatie hierin.
We hebben hard gewerkt in de tuin, maar eerlijk.. het was ook wel een beetje een zooitje. De focus kan niet overal tegelijk op liggen 😊.
2024.. wat gaat het ons brengen? Dit jaar verwachten we gewoon een keer niet te veel. Ja natuurlijk zijn we achter de schermen bezig met van alles, maargoed.. hoe dit zich ontpopt? Dat lezen jullie maar in onze blogverhalen.
Hele fijne feestdagen voor jullie allemaal! Wij bakken nog een paar koeken (zowel voor de verkoop als voor een paar goede doelen als geschenk). Vieren nog wat verjaardagen (afgelopen zaterdag die van mij, de 27e die van onze Nóra). En kijken er vooral even naar uit even bij te komen van al de decemberdrukte.
Heel veel liefs (namens ons allemaal) en tot in 2024!
Wilma Rigo