Een tikkeltje verslaafd
De vakantie is voorbij, het luie zweet mag er weer uit gezwoegd worden.. deze juf moet weer aan de bak! Morgen begin ik met m’n collega’s aan de voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar, volgende week komen de kinderen alweer naar school. Wat gaat de tijd weer snel zeg! Wetende dat ik de eerste schoolweken altijd behoorlijk wordt opgeslokt, bedenk ik me net dat jullie nog een blog van me tegoed hebben. Over ons doel van de reis: het vinden van een stuk grond.
Afgelopen mei hadden we al een kijkje genomen in de buurt van Băgara en Inucu. Wat is en blijft dat een ontzettend mooie omgeving. Vastbesloten om daar in de buurt een stuk grond te vinden, gingen we deze zomer vol goede moed weer die kant op. Jammer genoeg lukte het ons maar niet om een verblijfplek in een van deze dorpen te vinden, dus kwamen we terecht in Petrindu, een dorp een stukje verderop.
Bij aankomst voelde we ons al behoorlijk in onze nopjes. We overnachtten in Pension Magnolia, een erg mooi pension met veel mogelijkheden. Leuk om ideeën op te doen! Een gelukje was dat we vrijwel de enige gasten waren die week, tenminste.. dat leek er in eerste instantie op. Dat er 3x over toeristen aan kwamen waaien, waarbij wij ze ontvingen en de eigenaren moesten inlichten, laten we maar even achterwege. We hebben zelfs het pension ruim een dag mogen runnen, jaja.. zo maak je wat mee!
Waar we in eerste instantie teleurgesteld waren dat we in een ander dorp moesten verblijven, waren we vanaf het eerste moment nóg meer verkocht van dit dorp en de omgeving. Nét iets meer in de “middle of nowhere” en toch bereikbaar (naar ons idee..). Ja, Petrindu beviel ons meteen.
Na heel wat tochtjes heen en weer, alleen of als familie, begonnen de roddels langzaam rond te gaan. “Het jonge stel dat verblijft in Pension Magnolia is op zoek naar een stuk grond, liefst met huisje erop!” Door dit nieuwtje (dat al snel de ronde deed in het dorp) hadden we het geluk heel wat plekjes te mogen zien. Helaas veel plekken die het allemaal niet waren (een plat stuk grond is toch wel praktisch..). Maar toen kwam de “Palinka brouwerij” in beeld. Een oude brouwerij dat al jaren leeg staat. Het pand staat op instorten, maar volgens de grondeigenaar ging het maar liefst om 1 hectare bouwgrond. Super mooie locatie (Petrinzel), platte grond, zelfs een riviertje erbij… wij waren meteen verkocht!
Na onderhandelingen met de eigenaar gingen we toch voor de zekerheid naar een notaris die voor ons kon checken hoe het stond met de papieren van de grond. En daar kwamen we al gauw weer met beide voeten op de grond. De eigenaar heeft alleen hele oude papieren in bezit en heeft niet meer de goede papieren om het ooit als totale bouwgrond te kunnen registreren en verkopen. Dat had hij een paar jaar geleden moeten doen. Dat wordt hem dus niet, maar goed.. later hoorden we ook allerlei verhalen dat hij veel mensen opgelicht zou hebben. Misschien maar beter ook?!
En ondanks dat de Palinka brouwerij niet doorgaat, zijn wij toch een tikkeltje verslaafd…. maar dan aan het land uiteraard. Hoewel een shotje op z’n tijd..? haha!
Afgelopen mei hadden we al een kijkje genomen in de buurt van Băgara en Inucu. Wat is en blijft dat een ontzettend mooie omgeving. Vastbesloten om daar in de buurt een stuk grond te vinden, gingen we deze zomer vol goede moed weer die kant op. Jammer genoeg lukte het ons maar niet om een verblijfplek in een van deze dorpen te vinden, dus kwamen we terecht in Petrindu, een dorp een stukje verderop.
Bij aankomst voelde we ons al behoorlijk in onze nopjes. We overnachtten in Pension Magnolia, een erg mooi pension met veel mogelijkheden. Leuk om ideeën op te doen! Een gelukje was dat we vrijwel de enige gasten waren die week, tenminste.. dat leek er in eerste instantie op. Dat er 3x over toeristen aan kwamen waaien, waarbij wij ze ontvingen en de eigenaren moesten inlichten, laten we maar even achterwege. We hebben zelfs het pension ruim een dag mogen runnen, jaja.. zo maak je wat mee!
Waar we in eerste instantie teleurgesteld waren dat we in een ander dorp moesten verblijven, waren we vanaf het eerste moment nóg meer verkocht van dit dorp en de omgeving. Nét iets meer in de “middle of nowhere” en toch bereikbaar (naar ons idee..). Ja, Petrindu beviel ons meteen.
Na heel wat tochtjes heen en weer, alleen of als familie, begonnen de roddels langzaam rond te gaan. “Het jonge stel dat verblijft in Pension Magnolia is op zoek naar een stuk grond, liefst met huisje erop!” Door dit nieuwtje (dat al snel de ronde deed in het dorp) hadden we het geluk heel wat plekjes te mogen zien. Helaas veel plekken die het allemaal niet waren (een plat stuk grond is toch wel praktisch..). Maar toen kwam de “Palinka brouwerij” in beeld. Een oude brouwerij dat al jaren leeg staat. Het pand staat op instorten, maar volgens de grondeigenaar ging het maar liefst om 1 hectare bouwgrond. Super mooie locatie (Petrinzel), platte grond, zelfs een riviertje erbij… wij waren meteen verkocht!
Na onderhandelingen met de eigenaar gingen we toch voor de zekerheid naar een notaris die voor ons kon checken hoe het stond met de papieren van de grond. En daar kwamen we al gauw weer met beide voeten op de grond. De eigenaar heeft alleen hele oude papieren in bezit en heeft niet meer de goede papieren om het ooit als totale bouwgrond te kunnen registreren en verkopen. Dat had hij een paar jaar geleden moeten doen. Dat wordt hem dus niet, maar goed.. later hoorden we ook allerlei verhalen dat hij veel mensen opgelicht zou hebben. Misschien maar beter ook?!
En ondanks dat de Palinka brouwerij niet doorgaat, zijn wij toch een tikkeltje verslaafd…. maar dan aan het land uiteraard. Hoewel een shotje op z’n tijd..? haha!