16. Een kijkje in ons leven..
Zondag 25 september 2022
De afgelopen week heb ik dagelijks een klein stukje geschreven. Gewoon.. Om jullie een idee te geven wat we zoal doen door de weeks. Geen week is hetzelfde hier en als je op zondag de planning voor de dagen erop op orde denkt te hebben, dan verandert het hier nog wel eens last minute. Door de weeks gaat Nóra naar de kleuterschool in de ochtenden, Tóbiás speelt dan lekker, gaat op avontuur of “helpt” ons. Veel leesplezier!
Maandag 19 september
Adorján vertrok vanmorgen al vroeg naar Bontida om koeken te bakken. Terwijl Nóra naar school was, hebben Tóbiás en ik noten verzameld, de was gedaan en gekookt. Op het moment dat we moeten vertrekken om Nóra op te halen, schreeuwt Tóbiás dat hij toch echt moet poepen. Hmm.. We zijn al aan de late kant, maar tegen je peuter zeggen dat het niet uitkomt en dat hij in zijn luier zijn behoefte moet doen, kan natuurlijk ook niet. De middag staat in het teken van het decoreren van koeken en een inspectie in de boomgaard. Tussendoor werken we onze administratie bij en bellen we heel wat af om het een en ander te regelen.
Dinsdag 20 september
Vandaag is er weer markt in Mociu! De markt blijkt wat tegen te vallen. Jammer, hoewel dat wel weer tijd geeft tussendoor andere dingen te regelen. Adorján kwam dan ook thuis met een nieuwe kookplaat voor onze fornuiskachel in de keuken, fijn! Hopelijk rookt deze nu wat minder. Ik was druk met de kids, vandaag is het thuis een “rustdag”: beide kids waren de hele dag thuis. In de middag klussen we: De fornuiskachel in de keuken wordt gereed gemaakt voor de winter, we maaien een deel van het gras en zie ik tot mijn schrik dat het haar van Tóbiás veel te lang is: hop op de stoel, de mamakapper is geopend!
Woensdag 21 september
Nóra vroeg afgelopen week dagelijks aan haar juf hoeveel kinderen er in haar klas zitten. Ze had gezien dat niet iedereen fruit mee neemt naar school en thuis hebben we meer dan zat. Dus.. Ze wilde appels voor iedereen meenemen! Vandaag nam ze een bak vol met appelpartjes mee, wat was ze blij!
Wij moesten ondertussen heen en weer naar Bontida om de geleende bedrijfsbus van Adorjáns ouders terug te brengen. Tussendoor ben ik even naar de kringloop in Bontida gegaan. Ze worden goed gesponsord door Nederlandse bodem, ik vind er altijd wel wat leuks. Toch blijf ik me verbazen waarom Nederlandse producten (ook boeken en spelletjes) hier in een kringloop te koop worden aangeboden, wat moeten mensen er hier mee?
Donderdag 22 september
Blij wakker worden: ons neefje in NL is geboren! Gauw over naar de orde van de dag. Terwijl Nóra op school is, verzamelen wij de laatste pruimen uit de boomgaard om pruimenboter van te koken. Dat duurt wat lang, dus na een paar uur koken besluiten we de 40 liter pan in een grote wollen vacht te wikkelen, zodat we er de volgende ochtend mee verder kunnen. Vanmorgen gunde ik mezelf eindelijk eens een momentje bij de kapper, heerlijk! In de middag moest Adorján nog een lading koeken wegbrengen naar de stad.
Nóra, Tóbiás en ik kwamen er thuis al snel achter dat met z’n 3-en achter 1 grasmaaier lopen/duwen niet handig is 😉, dus besloten Nóra en Tóbiás moddersoep te koken, terwijl ik verder kon met het maaien van het gras.
Vrijdag 23 september
Al wakker wordend, staat Adorján alweer te roeren in de pan met pruimen. Na een uur of 3 pruttelen, is de brei dan eindelijk echt klaar. Wanneer de potten gevuld zijn, gaan we buiten aan de slag: wederom maaien en een paar planten kunnen al gesnoeid worden. Nadat de kids wakker zijn van het middagslapen/rusten, is het opschieten geblazen: we moeten nog naar een bruiloftsfeest (ja moeten, dat leg ik later nog eens uit). We dansen, eten en.. dansen en eten. Er is veel glitter, glamour en de geluidsbox staat schreeuwend hard: gelukkig zijn de kids bij oma aan het logeren.
Zaterdag 24 september
De wekker gaat weer mooi op tijd. Er moeten koeken weggebracht worden naar een markt, we zijn vergeten verlichting voor de tent te maken, dus dat zet Adorján eerst even in elkaar. Na een bezoekje aan de stad, reizen we door naar Bontida, daar hebben we namelijk ook een stukje tuin.
Je kunt goed zien dat we eigenlijk veel te druk zijn: het onkruid is er net zo hoog als wijzelf. Toch willen we wat aardappelen rooien, dus hop: eerst het onkruid eruit halen. Ook oogsten we de pofmaïs (woehoeeee, dat wordt straks heel veel popcorn) en rapen we de noten van de grond.
In de middag gaan we met z’n allen terug naar Palatca. We maken gauw vuur in de kachel om het huis te verwarmen, eten wat en terwijl ik de kids naar bed breng, gaat Adorján terug naar de stad om de verkoopster daar thuis te brengen en de overgebleven koeken weer mee naar huis te nemen.
Zondag 25 september
Eigenlijk zouden we op de markt in ons eigen dorp staan vandaag, maar m’n schoonvader belde of we nog koeken over hadden. Hij staat dit weekend op een braderie en blijkt uitverkocht te zijn. Aangezien de verkoop daar beter loopt dan op de markt hier, besluiten we de koeken te brengen. We maken er meteen een gezinsuitje van. Op de heenweg worden we opgehouden door kuddes koeien en geiten (geweldig, we houden van het platteland!). Op de terugweg stoppen we bij een grote speeltuin waar de kinderen zich lekker uit kunnen leven.
Na de lunch kregen we nog visite en in de namiddag bewonderden we ons pasgeboren neefje (lang leve online kraamvisite!).
Dat was hem dan.. Een weekje bij de familie Rigo. Niet alles staat beschreven hoor, we poetsen hier ook nog het huis, doen de was, ik heb nog rozenbottels geplukt tussendoor én abrikozen op suikerwater geweckt. Maar het geeft je wel een beeld wat we zoal doen. Aankomende week gaan we dan echt een oprit uitgraven/aanleggen & appels wegbrengen naar de fabriek om er sap van te maken. Tenminste.. Dat denken we nu!
Lieve groet!
Maandag 19 september
Adorján vertrok vanmorgen al vroeg naar Bontida om koeken te bakken. Terwijl Nóra naar school was, hebben Tóbiás en ik noten verzameld, de was gedaan en gekookt. Op het moment dat we moeten vertrekken om Nóra op te halen, schreeuwt Tóbiás dat hij toch echt moet poepen. Hmm.. We zijn al aan de late kant, maar tegen je peuter zeggen dat het niet uitkomt en dat hij in zijn luier zijn behoefte moet doen, kan natuurlijk ook niet. De middag staat in het teken van het decoreren van koeken en een inspectie in de boomgaard. Tussendoor werken we onze administratie bij en bellen we heel wat af om het een en ander te regelen.
Dinsdag 20 september
Vandaag is er weer markt in Mociu! De markt blijkt wat tegen te vallen. Jammer, hoewel dat wel weer tijd geeft tussendoor andere dingen te regelen. Adorján kwam dan ook thuis met een nieuwe kookplaat voor onze fornuiskachel in de keuken, fijn! Hopelijk rookt deze nu wat minder. Ik was druk met de kids, vandaag is het thuis een “rustdag”: beide kids waren de hele dag thuis. In de middag klussen we: De fornuiskachel in de keuken wordt gereed gemaakt voor de winter, we maaien een deel van het gras en zie ik tot mijn schrik dat het haar van Tóbiás veel te lang is: hop op de stoel, de mamakapper is geopend!
Woensdag 21 september
Nóra vroeg afgelopen week dagelijks aan haar juf hoeveel kinderen er in haar klas zitten. Ze had gezien dat niet iedereen fruit mee neemt naar school en thuis hebben we meer dan zat. Dus.. Ze wilde appels voor iedereen meenemen! Vandaag nam ze een bak vol met appelpartjes mee, wat was ze blij!
Wij moesten ondertussen heen en weer naar Bontida om de geleende bedrijfsbus van Adorjáns ouders terug te brengen. Tussendoor ben ik even naar de kringloop in Bontida gegaan. Ze worden goed gesponsord door Nederlandse bodem, ik vind er altijd wel wat leuks. Toch blijf ik me verbazen waarom Nederlandse producten (ook boeken en spelletjes) hier in een kringloop te koop worden aangeboden, wat moeten mensen er hier mee?
Donderdag 22 september
Blij wakker worden: ons neefje in NL is geboren! Gauw over naar de orde van de dag. Terwijl Nóra op school is, verzamelen wij de laatste pruimen uit de boomgaard om pruimenboter van te koken. Dat duurt wat lang, dus na een paar uur koken besluiten we de 40 liter pan in een grote wollen vacht te wikkelen, zodat we er de volgende ochtend mee verder kunnen. Vanmorgen gunde ik mezelf eindelijk eens een momentje bij de kapper, heerlijk! In de middag moest Adorján nog een lading koeken wegbrengen naar de stad.
Nóra, Tóbiás en ik kwamen er thuis al snel achter dat met z’n 3-en achter 1 grasmaaier lopen/duwen niet handig is 😉, dus besloten Nóra en Tóbiás moddersoep te koken, terwijl ik verder kon met het maaien van het gras.
Vrijdag 23 september
Al wakker wordend, staat Adorján alweer te roeren in de pan met pruimen. Na een uur of 3 pruttelen, is de brei dan eindelijk echt klaar. Wanneer de potten gevuld zijn, gaan we buiten aan de slag: wederom maaien en een paar planten kunnen al gesnoeid worden. Nadat de kids wakker zijn van het middagslapen/rusten, is het opschieten geblazen: we moeten nog naar een bruiloftsfeest (ja moeten, dat leg ik later nog eens uit). We dansen, eten en.. dansen en eten. Er is veel glitter, glamour en de geluidsbox staat schreeuwend hard: gelukkig zijn de kids bij oma aan het logeren.
Zaterdag 24 september
De wekker gaat weer mooi op tijd. Er moeten koeken weggebracht worden naar een markt, we zijn vergeten verlichting voor de tent te maken, dus dat zet Adorján eerst even in elkaar. Na een bezoekje aan de stad, reizen we door naar Bontida, daar hebben we namelijk ook een stukje tuin.
Je kunt goed zien dat we eigenlijk veel te druk zijn: het onkruid is er net zo hoog als wijzelf. Toch willen we wat aardappelen rooien, dus hop: eerst het onkruid eruit halen. Ook oogsten we de pofmaïs (woehoeeee, dat wordt straks heel veel popcorn) en rapen we de noten van de grond.
In de middag gaan we met z’n allen terug naar Palatca. We maken gauw vuur in de kachel om het huis te verwarmen, eten wat en terwijl ik de kids naar bed breng, gaat Adorján terug naar de stad om de verkoopster daar thuis te brengen en de overgebleven koeken weer mee naar huis te nemen.
Zondag 25 september
Eigenlijk zouden we op de markt in ons eigen dorp staan vandaag, maar m’n schoonvader belde of we nog koeken over hadden. Hij staat dit weekend op een braderie en blijkt uitverkocht te zijn. Aangezien de verkoop daar beter loopt dan op de markt hier, besluiten we de koeken te brengen. We maken er meteen een gezinsuitje van. Op de heenweg worden we opgehouden door kuddes koeien en geiten (geweldig, we houden van het platteland!). Op de terugweg stoppen we bij een grote speeltuin waar de kinderen zich lekker uit kunnen leven.
Na de lunch kregen we nog visite en in de namiddag bewonderden we ons pasgeboren neefje (lang leve online kraamvisite!).
Dat was hem dan.. Een weekje bij de familie Rigo. Niet alles staat beschreven hoor, we poetsen hier ook nog het huis, doen de was, ik heb nog rozenbottels geplukt tussendoor én abrikozen op suikerwater geweckt. Maar het geeft je wel een beeld wat we zoal doen. Aankomende week gaan we dan echt een oprit uitgraven/aanleggen & appels wegbrengen naar de fabriek om er sap van te maken. Tenminste.. Dat denken we nu!
Lieve groet!